ساعت دوم:

بخش های درخت سیستم فایل:

شاخه bin : در این شاخه، دستورات سیستم عامل برای تمام کاربران قابل دستیابی هستند و برخی دستورات مدیریتی سیستم نیز در این بخش قرار دارند.

شاخه boot : این شاخه که می تواند در یک پارتیشن جداگانه بوده و به پوشه boot متصل شده باشد، حاوی برنامه راه انداز بوت سیستم عامل می باشد.

شاخه dev: محل قرار گیری نقطه دسترسی های ابزارهای سخت افزاری است. مقلا تمام پورت ها، پارتیشن ها و.. در اینجا دارای یک فایل هستند. برای مثال فایل dev/fd. نشان دهنده فلاپی درایو سیستم است. بسیاری از برنامه های کاربردی از این فایل های دسترسی برای خواندن و نوشتن داده ها بر روی ابزار مورد نظرشان استفاده می کنند. شاخه etc: در این شاخه، فایل های پیکر بندی برنامه های سرویس دهنده و برخی فایلهای سیستمی دیگر قرار می گیرند. مثلا فایل پیکربندی سرویس دهنده وب آپاچی در سیستم های دبیان در etc/apache/http.conf قرار دارد.

شاخه Home: در شاخه home دایرکتوری های خانگی کاربران سیستم و اطلاعات آن ها قرار دارد. بهتر است این شاخه در یک پارتیشن جداگانه قرار گرفته و متصل شود. این کار حفاظت از داده های کاربران را بالا تر خواهد برد. ضمنا در صورت نیاز به فرصت و نصب مجدد سیستم، اطلاعات کاربران دست نخورده باقی مانده و پس از نصب مجدد، کلیه تنظیمات شخصی و اطلاعات آن ها بدون تغییر باقی خواهد ماند.

شاخه lib: این شاخه، محل قرار گیری فایل های کتاب خانه ای برنامه هاست. این کتاب خانه ها توسط برنامه های کاربردی و ابزار های برنامه نویسی به کار گرفته می شوند.

شاخه mnt: این شاخه معمولا دارای زیر شاخه هایی مانند cdrom و floppy بوده و محل اتصال درایوهای floppy و CD-ROM می باشد. همچنین پارتیشن های دیگر دیسک سخت را می توانید در این شاخه متصل نمایید. اتصال و برداشتن اتصال پارتیشن ها و درایو ها با استفاده از دستور mount صورت می گیرد. اشتراکات شبکه را می توانید در این شاخه متصل نمایید.

شاخه proc: این شاخه یک فایل مجازی است که برخی اطلاعات مربوط به سیستم و هسته از آن قابل دستیابی می باشد. مثلا فایل version در این شاخه حاوی اطلاعات هسته سیستم عامل مانند نسخه آن و .. می باشد.

شاخه sbin: دستورات و برنامه های مدیریتی سیستم در این شاخه قرار می گیرند که مخصوص کاربر root است.

شاخه tmp: محل قرار گیری برخی فایل های موقتی برنامه های کاربردی است.

شاخه usr: بسیاری از برنامه های کاربردی در این شاخه نصب می شوند. همچنین برخی دستورات و دستورات مدیریتی در مسیر های usr/bin و usr/sbin قرار می گیرند.

شاخه var: این شاخه که معمولا در کامپیوتر های سرویس دهنده و در یک پارتیشن جداگانه قرار می گیرند مخصوص برنامه های سرویس دهنده ای مانند وب و FTP و بانک های اطلاعاتی است. مثلا فایل های مربوط به یک وب سایت می توانند در var/www قرار گیرند. به دلیل اینکه در برخی از حملات DOS دیسک تخت سیستم با فایل های آشغال پر می شود، این شاخه را در یک پارتیشن جداگانه قرار می دهند که در صورت قرار گرفتن تحت حمله و پر شدن احتمالی دیسک سخت، کل سیستم عامل دچار وقفه نگردد و آسیب به همان قسمت محدود شود.

شاخه swap: این شاخه یک پارتیشن مجزا نیست ولی آن را به عنوان یک پارتیشن در نظر می گیرند. هنگام نصب لینوکس، پارتیشنی به نام swap می سازید. این پارتیشن که تحت ساختار file system جایی متصل نمی شود (mount نمی شود) محل قرار گیری swapping file لینوکس که همان حافظه مجازی روی دیسک سخت است، می باشد. بهتر است حجم آن 2 برابر فضای رم (برای کامپیوتر های دارای حداکثر 6 گیگابایت رم) و برابر 8 گیگابایت (برای کامپیوتر های دارای بالای 6 گیگ رم) در نظر گرفته شود.