ساعت سوم:

کلید واژه ها:

Shell prompt: رابط خط فرمان می باشد. مشابه محیط DOS است. شما در این محیط می توانید با تایپ دستورات مورد نظر خود کار خود را از سیستم بخواهید. Consol – Terminal – Shell Prompt، هر سه دارای یک مفهوم می باند.

Command: دستورات مخصوص لینوکس می باشد که در خط فرمان تایپ می شوند.

GUI: رابط گرافیکی کاربر می باشد و دارای منو و آیکان است که توسط ماوس می توانید کار مورد نظر خود را انجام دهید.

ROOT: در هنگام نصب لینوکس، این کاربر ساخته می شود و به کاربر اصلی معروف است و دسترسی کامل به سیستم و برنامه های آن را دارد. شما باید بعد از نصب لینوکس انواع دیگری از کاربری را تعریف کرده و در اختیار کاربران قرار دهید تا به سیستم آسیب نرساند و سیستم در امنیت کامل باشد.

SU: این دستور امکان دسترسی به کاربر اصلی و یا هر کاربر دیگری که د سیستم موجود است را می دهد.

صفحه MAN و صفحه INFO: این دو صفحه اطلاعاتی در رابطه با یک دستور و یا یک فایل در اختیار شما قرار می دهند و برای بستن توضیحات این دو صفحه کلید q را فشار دهید.

PRM: نام بسته های نرم افزاری در لینوکس می باشد و مترادف فایل های exe در ویندوز و DOS می باشد. ورود گرافیکی: شما می توانید در حین نصب، ورود به سیستم عامل را از نوع گرافیکی انتخاب کنید. به این صورت که نوع محیط برای ورود به سیستم به شما معرفی می شود. GNOME و KDE دو محیط مجزا و متفاوت هستند که می توانید یکی از آن ها را انتخاب کرده و به وسیله آن به سیستم وارد شوید. برای وارد شدن به سیستم اگر کاربر root باشد، فقط کافی است که در قسمت LOGIN نام root و در قسمت password رمز خود را وارد کرده و enter را فشار دهید.